هم آیی، یکی از مهم ترین عوامل انسجام بخشی به متن است که واژگان در آن، هر یک به دلیلی، نمودی مرتبط با دیگری در بافت جمله دارند و با پراکندگی منسجم در سراسر متن، سبب انسجام بخشی به پیکره ی آن می شوند. این سبک و کارکرد آن در ترکیب قرآنی "جَنَّات النَّعِیمِ"، هم آیی کاملا مشهودی بوجود آورده است. تصویرهای ارائه شده از بهشتیان و جهنمیان عموما بصری بوده بوده که در آن دو منظره متفاوت و متقابل از جهت شخصیتها، عقاید، رفتارها و سرانجام هرکدام به تصویر کشیده شده است. در این توصیف، بهشتیان و نعمت های فراوان بهشت بعنوان هسته ی معنایی آیات مرتبط با ترکیب مذکور، انسجام کاملی به واژگان و آیات بخشیده است؛ به گونه ای که هریک از این مضامین رابطه ی معنایی و معقولی با هم داشته، مفاهیم و مضامین یکدیگر را توضیح و تفسیر نموده، باعث تداعی معانی هم می شوند. این موضوع یکی از عوامل زیبایی چیدمان آن ها در قرآن کریم است و این پژوهش در پی تحلیل این چیدمان بر اساس شیوه ای روزآمد، به منظور تبیین انسجام و هماهنگی آیات مربوط به موضوع های متفاوت است.
