شاعران عرب، تا زمان صدوراعلامیه بالفور در سال 1111 م توجهی به مسئله ی فلسطین نداشتند و بیشتر به رابطه ترک ها و اعراب میپرداختند.در ایران دوران پهلوی شاعران ایرانی نیز توجهی به فلسطین نداشتند. برخورد یهودیان و فلسطینیها در سال 1121 م بر سر دیوار ندبه نقطه عطفی در تاریخ شعر عرب است، زیرا پس از آن رویدادهای سیاسی فلسطینی به عنوان یک موضوع مهم به آن راه یافت؛ با شکست فلسطین در سال 1191 م و تشکیل دولت یهود کشمکش اعراب و اسرائیل موضوع مهم شعری شاعران عرب گشت و شکست ژوئن علاوه بر شعر بر صورت های دیگر ادبیات نظیر داستان نیز تآثیر فراوان نهاد. و شاعران عرب تمام تلاش خود را وقف فلسطین و مسائل آن نمودند؛ از جمله این شاعران نزار قبانی است که تا آن زمان به دلیل سرودن غزل به شاعر زن لقب گرفته بود، پس از شکست 1191 به شاعر حماسی بدل می شود و با همان شور عاشقانه به جنگ اسرائیل می رود و در اشعارش فلسطین را با خود همگام می سازد. درایران نیز شاعران زیادی از جمله علیرضا قزوه به بیان درد و رنج فلسطینیان به زبان شعر پرداختند. قزوه در بیست سال اخیر بیش از چهل شعر درباره فلسطین و سه شعرهم درباره غزه سروده است. این مقاله درصدد است تا موضع گیری ها و واکنش ها و راهکارهای دو شاعر انقلابی و فلسطینی عرب و ایران به نامهای نزار قبانی و علیرضا قزوه را نشان دهد و به معرفی نمونه هایی از اشعار آنها در این راستا بپردازد.
