بعث الله النبی صالح و لهدایه قومه لکن خالفوه بشده ما تسبب بنزول المصیبه علیهم و قد ذکرت القصه فی القرآن. استلهم خلیل حاوی بصوره معکوسه من هذه القصه و أسقطها علی الواقع السیاسی العربی خاصه فی قیاداته و کیفیه تعامله الذی لابد و أن یتحکم علی العلاقه بین الشعب و قیادته. الشاعر فی مقارنته بین الواقعین التراثی القرآنی و الراهن العربی یصل إلی أن قوم النبی لم یکونوا بمستوی المسؤولیه الرسالیه و القیاده السماویه لذا حرموا من ثمار تبعیه الحکیمه فکانت نهایتهم الهلاک.
