در این تحقیق، از متدولوژی رویه پاسخ و طرح مرکب مرکزی چرخش پذیر به منظور بررسی تأثیر دما (Cº 85-25)، نسبت آب به دانه (70-30)، pH (9-5)، و غلظت نمک (M NaCl 6/0-0) بر عملکرد، ویسکوزیته ظاهری، چرخش ویژه نوری و جذب صمغ استخراج شده از دانه بالنگو شیرازی و مدلسازی آن بهره گرفته شد و پس از آن، بهینه سازی فرآیند استخراج صمغ مذکور توسط تکنیک بهینه سازی عددی به انجام رسید. به منظور استخراج صمغ از دانه بالنگو شیرازی، یک دستگاه اکستراکتور سانتریفوژی سبدی طراحی و مورد استفاده قرار گرفت. ترکیب شیمیایی دانه و صمغ استخراج شده در شرایط بهینه نیز توسط روش های استاندارد تعیین شد. بر اساس نتایج به دست آمده در این تحقیق، دما و نسبت آب به دانه بر استخراج صمغ تأثیرگذار بودند، در حالی که pH و غلظت NaCl در حد بسیار ناچیزی آن را تحت تأثیر قرار دادند. شرایط عملیاتی بهینه که برای فرآیند استخراج به دست آمد (دمای Cº 85، نسبت آب به دانه 57:1 ، 5/8=pH و غلظت نمک M05/0) سبب حصول مقدار بیشینه از شاخص ها گردید که شامل؛ عملکرد 35%، ویسکوزیته ظاهری mPa.s 670 ، چرخش ویژه نوری 20/13 درجه و جذب 63/0 بود. نتایج آنالیز شیمیایی صمغ نشان داد که ترکیبات عمده آن قند (74/61%) و فیبر (66/29%) می باشند، در حالی که بقیه اجزاء دارای مقادیر کمتری بودند.