امروزه کاربرد اینولین و مشتقات آن به دلیل خصوصیات طبیعی و عملگرای آن در بسیاری از فرآورده های صنایع غذایی و داروئی رو به گسترش است. ترکیب پری بیوتیک اینولین فیزیولوژی روده بزرگ را بهبود بخشیده و فعالیت اکوسیستم میکروبی آن را افزایش می دهد. همچنین باعث افزایش جذب کلسیم و آهن شده و بعنوان یک ضد سرطان و ضد دیابت هم مطرح است. کاسنی یکی از منابع اصلی استخراج اینولین است که سه ژن 1-SST، 1-FFT و 1-FEH در بیوسنتز آن دخیل است. با انجام گروه بندی با استفاده از توالی های اسید آمینه این سه آنزیم بصورت توام مشخص کرد که به کمک این توالیها می توان شناسایی گیاهان را در دو گروه عمده گیاهان تک لپه و دو لپه و با تفکیک در سطح گونه انجام داد. توالی اسید آمینه این سه ژن شباهت زیادی با اینورتازها و بتا فروکتوزیدازهای میکروبی دارد که همه اینها به گروه بزرگ خانواده 32 هیدرولیزکننده های گلیکوزیل (GH32)هستند و این فرضیه را باعث می شود که ژن های فوق دارای منشاء مشترکی از ژن اولیه بتا فروکتوزیداز میکروارگانیسم ها هستند. با انجام همردیفی های چندگانه و بررسی نواحی حفاظت شده این سه آنزیم دخیل در بیوسنتز اینولین درگیاهان، مشخص شد که این آنزیم ها به وجود تفاوت در طول شباهت زیادی خصوصاً در نواحی حفاظت شده بتا فروکتوزیداز دارند. از طرفی با توجه به هم ردیفی توالی های توافقی این سه آنزیم به نظر می رسد علت اصلی تفاوت در عملکرد آنها به جهش هایی در منطقه حفاظت شده بتا فروکتوزیداز مربوط است. در مجموع با شناسا یی ژن های مسیر بیوسنتز اینولین از منابع گیاهی تولید کننده فروکتان یا سایر منابع مثل باکتریها و قارچها می توان اقدام به ایجاد گیاهان تراریخته تولید کننده اینولین با کمیت و کیفبت مطلوب کرد.
