گیاهان به عنوان منبع بسیاری از ترکیبات آلی به نام متابولیتهای ثانویه شناسایی شده اند که نقش دارویی آنها از قدیم مورد توجه بوده است. شناخت گیاهان دارویی و استفاده از آنها امروزه در بسیاری از کشورهای صنعتی و در حال توسعه رو به افزایش است. از ریشه گیاه شیرین بیان هزاران سال است بعنوان ماده دارویی استفاده می شود. شیرین بیان به واسطه داشتن بسیاری از ترکیبات آلی از جمله گلیسیریزین دارای ارزش داروئی است. گلیسیریزین بعنوان مهمترین ترکیب فعال در ریشه شیرین بیان معرفی شده است و بنابراین در پزشکی دارای اهمیت فراوانی است. معرفی گیاه شیرین بیان ، بررسی مسیر بیوسنتزی گلیسیریزین، نحوه تنظیم مسیر بیوسنتزی و شناسائی و معرفی عوامل موثر بر روی افزایش تولید گلیسیریزین ازمهمترین اهداف این مقاله می باشد.
