اسعد معروفی

گیاه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) از خانواده ی بقولات (Fabaceae) از جمله گیاهان دارویی خودرو است که امروزه به دلیل فواید زیاد آن به عنوان یک گیاه دارویی مهم به صورت تجاری نیز کشت می شود. مسیرهای بیوسنتز متابولیتهای ثانویه در شیرین بیان ، که دارای ارزش داروئی هستند، شامل مجموعه ای از ژنهای کد کننده آنزیمهای مهم است که مطالعه میزان بیان آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از بهترین و دقیق ترین روشها برای بررسی الگوی بیان ژن ، اندازه گیری میزان کمی و تشخیص نسخه های mRNA با استفاده از PCRدر زمانهای واقعی(Real-Time PCR) می باشد. در این روش برای بررسی بیان ژنها نیاز به داشتن یک یا چند ژن دارای بیان ثابت در بافت و شرایط آزمایش است. به منظور شناسایی ژنهای دارای الگوی بیان ثابت که به ژنهای مرجع ( reference gene) معروف اند، پایداری بیان چند ژن مهم که در فعالیتهای مهم سلولی نقش دارند، در بافتهای ریشه و برگ شیرین بیان بررسی شد. نتایج بررسی پایداری ژنها با استفاده از نرم افزار geNorm نشان داد که ژنهای UBC2 (ubiquitin-conjugating enzyme E2) و EF1 (elongation factor 1 alpha ) در برگ و ژنهایACT (Actin) و BTU (Beta-tubulin) در ریشه دارای بیشترین پایداری بیان بودند، بنابراین به عنوان ژنهای رفرنس یا مرجع در آنالیز بیان ژن در شیرین بیان معرفی می شوند.