به منظور بررسی اثر پروآنتوسیانیدین عصاره هسته انگور بر قابلیت استفاده از سطوح مختلف چربی کلزا در جیره غذایی کپور معمولی، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل شامل سه سطح چربی 7، 10 و 13 درصد و دو سطح صفر و 400 میلی گرم در کیلوگرم پروآنتوسیانیدین در نظر گرفته شد. شش جیره غذایی با میزان پروتئین یکسان (34 درصد) به مدت 75 روز بر روی ماهیان آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. پس از پایان دوره آزمایش شاخص های رشد، ترکیبات بیوشیمیایی سرم، کیفیت فیله و پروفیل اسیدهای چرب فیله مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سطح چربی جیره از 7 به 13 درصد، وزن نهایی ماهیان، طول کل بدن، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، شاخص کبدی و کارایی پروتئین به طور معنی دار افزایش و ضریب چاقی و ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تحت تیمار کاهش یافت (05/0(P<. تیمار 400 میلی گرم پروآنتوسیانیدین نیز به طور معنی دار موجب افزایش درصد وزن بدن و طول کل بدن ماهیان گردید (05/0(P<. بررسی نتایج اثرات ترکیبی سطوح چربی و پروآنتوسیانیدین مورد استفاده نشان دهنده بهبود معنی دار درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، طول کل بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی در سطوح 10 و 13 درصد چربی و استفاده از سطح 400 میلی گرم پروآنتوسیانیدین در مقابل سطح صفر پروآنتوسیانیدین بود (05/0(P<. بررسی شاخص های بیوشیمیایی سرم نشان داد که استفاده از 400 میلی گرم پروآنتوسیانیدین در گروه ماهیانی که جیره غذایی با چربی بالا (13درصد) را دریافت نموده بودند در مقایسه با تیمار صفر پروآنتوسیانیدین مقادیر تری گلیسرید، کلسترول، گلوکز و لیپوپروتئین کم چگال کمتری داشته اند (05/0(P<. همچنین غلظت سرمی آنزیم های آلکالین فسفاتاز، لاکتات -دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز در ماهیان دریافت کننده چربی بالا (13درصد) و پروآنتوسیانیدین (400میلی گرم) به طور معنی دار کمتر از مقادیر سرمی ماهیان تیمار متناظر بدون دریافت پروآنتوسیانیدین بود (05/0(P<. بررسی نتایج ترکیب فیله نیز نشان دهنده افزایش معنی دار درصد پروتئین و کاهش نسبی چربی در بافت فیله ماهیان تحت تیمار چربی بالا (13درصد) و دریافت کننده پروآنتوسیانیدین (400 میلی گرم) در مقایسه با تیمار متناظر بدون پروآنتوسیانیدین بود (05/0(P<. بررسی نتایج پروفیل اسیدهای چرب فیله نشان داد که در صورت استفاده از سطح بالای چربی (13درصد)، استفاده از پروآنتوسیانیدین به مقدار 400 میلی گرم موجب کاهش معنی دار برخی اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب تک اشباع گردید. همچنین استفاده از پروآنتوسیانیدین موجب افزایش معنی دار اسیدهای چرب ضروری لینولئیک، ایکوزانوئیک، لینولنیک و ایکوزاتترانوئیک در مقایسه با تیمار صفر پروآنتوسیانیدین گردید. به طورکلی نتایج بیانگر این بود که در هنگام استفاده از سطوح بالای چربی در جیره غذایی کپور معمولی، استفاده از پروآنتوسیانیدین عصاره هسته انگور به مقدار 400 میلی گرم می تواند موجب بهبود کارایی این منبع انرژی در جیره به واسطه بهبود رشد، بهبود شاخص های بیوشیمیایی و ترکیب فیله گردد. همچنین استفاده از پروآنتوسیانیدین می تواند موجب ایجاد تغییر در پروفیل اسیدهای چرب گردد.
