احمد کریمی

این آزمایش به منظور تعیین اثرات سطوح مختلف ویتامین E و دو منبع سلنیوم (آلی و معدنی) بر عملکرد و پارامترهای خونی در بلدرچین های تخمگذار انجام گرفت. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل با تعداد 144 قطعه بلدرچین تخمگذار از سن 10 تا 17 هفتگی با 9 تیمار و 4 تکرار (هر تکرار دارای 4 قطعه بلدرچین ماده) اجراء گردید. تیمارهای آزمایشی دارای سه سطح ویتامین E (صفر و 200 و 400 میلی گرم در هر کیلوگرم جیره) و دو منبع سلنیوم آلی و معدنی هر کدام در دو سطح (صفر، 3/0 میلی گرم در هر کیلوگرم جیره) بودند. تیمارهای آزمایشی به مدت 8 هفته به صورت آزاد در اختیار بلدرچین ها قرار گرفتند. نتایج نشان داد که خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P). وزن تخم در بلدرچین های تغذیه شده با 200 و 400 میلی گرم در کیلوگرم جیره از ویتامین E و اثرات متقابل سلنیوم و ویتامین E بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). علاوه براین با افزودن مکمل سلنیوم، pH سفیده و استحکام تخم در دوره اول آزمایش افزایش، اما وزن نسبی سفیده در دوره دوم آزمایش پایین تر از گروه شاهد بود (05/0P<). استفاده از جیره حاوی سطوح مختلف ویتامین E و سلنیوم، غلظت پلاسمایی گلوکز، تری گلیسیرید، اسید اوریک، پروتئین کل و میزان فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز پلاسما را به طور معنی داری تغییر نداد (05/0