احمد کریمی

این آزمایش با استفاده از 282 قطعه جوجه گوشتتی ستویه را 328 )مخلتو دو جتن ب بترای 2 درصدب در مرحله آغتازین ) 1 / 2 و 32 /27 ،2/22 ،2/17 ،2/ تعیین اثرات سطوح مختلف سدیم جیره ) 12 تا 11 روزگیب بر خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده کوچک جوجههای گوشتی در سن 21 روزگتی انجتام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی، با استفاده از پنج گروه آزمایشی، هر گروه در چهار تکرار و هر تکرار شامل چهارده قطعه جوجه گوشتی )مخلو دو جن با نسبت مشخصب انجام گرفت. تمامی جوجه- های مورد آزمایش در دوره سنی 11 تا 21 روزگی با جیره یکسان رشد تغذیه شدند. جهت تنظیم ستطوح سدیم جیره از کلرید سدیم و بیکربنات سدیم )جوش شیرینب استفاده شتد. نتتایج نشتان داد کته ستطوح ب بتر مقتادیر وزن P<2/ مختلف سدیم جیره در مرحله آغازین ) 1 تا 11 روزگیب فاقتد تتأثیر معنتیدار ) 20 نسبی بخش عمده اجزاء لاشه و دستگاه گوارش در سن 21 روزگی بود. نتتایج نشتان داد کته خصوصتیات مورفولوژی دئودنوم و ژژنوم همانند ارتفاع پرز، عمق کریپت، عرض پایه پرز، عرض نوک پرز و سطح پرزهتا در سن 21 روزگی تحت تاثیر استفاده از سطوح مختلف سدیم در جیره در مرحله سنی 1 تتا 11 روزگتی 2 درصد موجب افزایش نسبت طول پترز بته / 2 به 27 / قرار نگرفت، اگرچه افزایش سطح سدیم جیره از 12 عمق کریپت در دئودنوم گردید. بطورکلی نتایج بیانگر عدم تاثیر سطح سدیم جیره در مرحلته آغتازین بتر وزن نسبی اجزاء لاشه و موروفولوژی دئودنوم و ژژنوم بود.