این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از 416 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (نر و ماده) انجام شد. داده های حاصله با نرم افزار SAS و با رویه ی GLM تجزیه واریانس شدند و مقایسه میانگین ها به روش دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه و خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک در تیمار گندم کامل و آردی مرطوب بیشترین مقدار معنی دار (P<0.05) را داشت ولی تیمارهای دارای آنزیم با تیمار شاهد اختلاف معنی دار ندارند. بازده لاشه در 21 روزگی نسبت به سایر تیمارها افزایش معنی دار (P<0.05) نشان داد. وزن سنگدان و ایلیوم و قلب در تیمار گندم کامل مرطوب افزایش معنی دار (P<0.05) داشت. در سن 42 روزگی وزن سنگدان در تیمار شاهد و گندم کامل بیشترین مقدار و در تیمارهای گندم های آردی مرطوب و با آنزیم کمترین مقدار را داشت. در کل از مجموع نتایج حاصله چنین برمی آید که مرطوب کردن خوراک بر استفاده از آنزیم برتری دارد هر چند که آنزیم نیز مزایای خاصی دارد و استفاده از دانه کامل بهتر از شکل آردی در گندم می باشد زیرا گندم کامل از اتساع پیش معده و وقوع آسیت جلوگیری می کند هر چند که مزایای زیاد دیگری نیز دارد.
