احمد کریمی

این آزمایش جهت ارزیابی اثر سطوح مختلف پودر خوشاریزه بر عملکرد، خصوصیات لاشه، برخی از پارامترهای خونی، وضعیت آنتی اکسیدانی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام گرفت. به این منظور، تعداد 280 قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس 308 به طور تصادفی به 5 تیمار با 4 تکرار (در هر تکرار 14 قطعه) در قالب یک طرح کاملا تصادفی به مدت 42 روز، اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره بر پایه ذرت-سویا به عنوان شاهد، جیره حاوی150 میلی گرم در کیلوگرم آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین و جیره های حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد پودر خوشاریزه. نتایج حاصل نشان داد که در سن 1 تا 10 روزگی تیمارهای آزمایشی نتوانستند تغییر معنی داری را در افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک ایجاد کنند. در کل دوره پرورشی استفاده از 5/0 و 5/1 درصد پودر خوشاریزه باعث کاهش معنی دار اضافه وزن بدن در مقایسه با گروه شاهد و گروه دریافت کننده آنتی بیوتیک شد (05/0>P). مصرف خوراک تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. تیمارهای آزمایشی تأثیر معنی داری بر خصوصیات لاشه در سنین 23 و 42 روزگی نداشتند. استفاده از 5/1 درصد پودر خوشاریزه باعث افزایش معنی دار (05/0>P) آلبومین سرم شد. با افزودن 1 درصد پودر خوشاریزه به جیره، افزایش معنی دار (05/0>P) غلظت مالون دی آلدئید در کبد مشاهده شد. همچنین، افزودن سطوح 1 و 5/1 درصد0پودر خوشاریزه به جیره باعث افزایش معنی دار (05/0>P) غلظت مالون دی آلدئید سرم شدند. تیمارهای آزمایشی پارامترهای اجزاء لیپید، گلوکز و پروتئین سرم و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در کبد و گلبول های قرمز و وضعیت آنتی اکسیدانی کل در سرم را تحت تأثیر قرار ندادند (05/0P>). تیمارهای آزمایشی تأثیر معنی داری بر شمارش باکتری های لاکتوباسیلوس و اشریشیا کلی محتویات ایلئوم در سن 23 روزگی نداشتند (05/0P>). در کل نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از پودر خوشاریزه فاقد تاثیر سودمند بر عملکرد، وضعیت آنتی اکسیدانی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی بود و استفاده از سطح بالای آن موجب کاهش معنی دار عملکرد پرنده شد.