احمد کریمی

این آزمایش جهت بررسی اثرات استفاده از سه کنسانتره تجاری آماده بر عملکرد جوجه های گوشتی و با استفاده از طرح کاملاً تصادفی و دویست و سی و چهار قطعه جوجه گوشتی سویه راس انجام گرفت. هر کدام از خوراک های دارای کنسانتره های مورد نظر بر روی شش تکرار ( سه تکرار ماده و سه تکرار نر) و هر تکرار شامل 13 قطعه مورد بررسی قرار گرفتند. کل دوره پرورش به دوره های 1 تا 14، 14 تا 28،28 تا 42 و 42 روزگی تا زمان فروش (49 روزکی) تفکیک و در هردوره بر اساس جیره های پیشنهادی سه شرکت تولید کننده کنسانتره های مورد نظر (A، B و C)، سه جیره کامل (A، B و C) برای هر مرحله تهیه گردید. نتایج نشان داد که جوجه های تغذیه شده با جیره نوع A دارای پایین ترین مقادیر وزن بدن در سنین 14، 28، 42 و 49 روزگی بودند. جوجه های تغذیه شده با جیره نوع C ( ساخت شرکت کیادانه) دارای وزن بدن متوسط و جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی کنسانتره B دارای بالاترین وزن بدن در سنین مورد نظر بودند. نتایج نشان داد جوجه های تغذیه شده با جیره نوع A دارای پایین ترین مقادیر افزایش وزن بدن و خوراک مصرفی در دوره های پرورشی مختلف بودند. اگرچه جوجه های تغذیه شده از جیره نوع B در مقایسه با جوجه های تغذیه شده از جیره نوع C دارای مقادیر افزایش وزن بالاتری تا سن 21 روزگی بودند، ولی هر دو گروه در دوره های سنی بعد از 21 روزگی از مقادیر افزایش وزن یکسانی برخوردار بودند. تفاوت معنی داری در میزان مصرف خوراک در این دو گروه مشاهده نگردید و هر دو گروه خوراک بیشتری نسبت به گروه تغذیه شده با جیره نوع A مصرف کرده بودند. کارایی استفاده از خوراک در جوجه های تغذیه شده از جیره های نوع C و نوع B بالاتر از گروه تغذیه شده با جیره دارای کنسانتره نوع A بودند. کارایی استفاده از خوراک در گروه تغذیه شده با جیره نوعB در دوره 1 تا 14 روزگی بالاتر از گروه تغذیه شده با جیره نوع C بود، ولی در سایر دوره های پرورشی تفاوت عمده ای بین دو گروه مشاهده نگردید. میزان تلفات تحت تاثیر نوع جیره مصرفی قرار نگرفت. بطورکلی نتایج بیانگر این بود که نوع کنسانتره مورد استفاده جهت ساخت خوراک دارای اثرات قابل توجهی بر وزن بدن و میزان افزایش وزن در دوره های مختلف می باشد، که عمدتاً می تواند ناشی از اثرات اجزاء تشکیل دهنده کنساننره بر کارایی استفاده از خوراک و مخصوصاً در دوره اولیه پرورش باشد.