احمد کریمی

این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات اندازه ذرات ذرت جیره بر عملکرد، وزن نسبی اندام‌های گوارشی و صفات مورفولوژی روده کوچک در جوجه‌‌ خروس‌های گوشتی سویه راس 308 انجام شد. در این آزمایش از 576 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روز به مدت 42 روز استفاده شد. جوجه‌ها به‌طور تصادفی به شش گروه آزمایشی، هرکدام با 6 تکرار و 16 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. پرندگان در دوره آغازین (1-11 روزگی) با جیره آردی یکسان تغذیه شدند. جیره‌های آزمایشی در طول دوره سنی 12 تا 42 روزگی شامل شش جیره با میانگین اندازه ذرات متفاوت بودند که هر جیره با مخلوط کردن نسبت‌های مختلف (وزنی/وزنی) شامل 100:0، 80:20، 60:40، 40:60، 20:80 و 0:100 درصد از ذرت خرد شده با آسیاب چکشی دارای الک‌های با قطر سوراخ‌ 3 یا 6 میلی‌متری تهیه‌ شده بودند. نتایج مقایسات متعامد نشان داد که در دوره سنی 12 تا 24 روزگی، افزایش متوسط اندازه ذرات جیره از 775 تا 1150 میکرومتر موجب کاهش افزایش وزن بدن و افزایش مقادیر ضریب تبدیل خوراک به‌صورت خطی شد (به ترتیب در 03/0 P=و 05/0P=). وزن نسبی سنگدان (درصد) به‌صورت خطی با افزایش اندازه ذرات خوراک افزایش یافت. به‌طورکلی، افزایش اندازه ذرات (775 تا 1150 میکرومتر) در یک جیره آردی بر پایه ذرت در دوره سنی 12 تا 42 روزگی اثر معنی‌داری بر روی صفات عملکردی و مورفولوژی روده کوچک نداشت، ولی دارای اثر منفی با روند خطی کاهندگی بر مقادیر عملکرد و افزایش وزن نسبی سنگدان بود.