احمد کریمی

این تحقیق به منظور بررسی اثرات باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس کواگولانس به عنوان پروبیوتیک بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و متابولیت های خونی مرغ های تخم گذار صورت گرفت.آزمایش روی 270 قطعه مرغ تخم گذار سویه ی لوهمن ال اس ال لایت در دورهِ سنی 38 تا54 هفتگی و در قالب طرح کاملا تصادفی شامل 5 تیمار در 6 تکرار و هر تکرار شامل9 قطعه مرغ تخم گذار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 5 سطح پروبیوتیک بر پایه گونه های باسیلوس (صفر، 01/0، 02/0، 03/0 و 04/0گرم در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج به دست آمده نشان داد سطوح مختلف پروبیوتیک اثر معنی دار بر مصرف خوراک نداشتند(05/0P>).افزودن سطوح 01/0، 02/0 و 04/0 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک به جیره سبب افزایش معنی دار میزان تولید تخم-مرغ شدند(05/0P<). استفاده از سطوح مختلف پروبیوتیک در جیره باعث بهبود معنی دار ضریب تبدیل خوراک و افزایش میزان توده تخم مرغ نسبت به گروه شاهد شدند (05/0P<). استفاده از سطح 03/0 گرم پروبیوتیک در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنی دار وزن زرده تخم مرغ (05/0P<) و استفاده از سطح 04/0 گرم پروبیوتیک در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنی دار استحکام پوسته تخم مرغ شد(05/0P<). استفاده از سطوح مختلف پروبیوتیک در جیره تاثیر معنی-داری روی مقادیر صفات خونی پرنده ها نداشت (05/0P>). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از گونه های باسیلوس سوبتیلیس و باسیلوس کواگولانس موجب بهبود تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ، ضریب تبدیل خوراک و برخی صفات کیفی تخم مرغ نظیر وزن زرده،استحکام پوسته و واحد هاوو شد و با توجه به نتایج حاصل، سطح 02/0 گرم در کیلوگرم توصیه می گردد.