ارزیابی تأثیر جاذب های غذایی تنها در روند رشد خلاصه نشده و جنبه های مختلف آن از جمله پارامترهای ترکیب شیمیایی بدن را نیز شامل می شود. این مطالعه به منظور بررسی اثرات جاذب غذایی بتائین در جیره غذایی بر روی شاخص های رشد، کارایی تغذیه و ترکیب شیمیایی لاشه در بچه ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus, 1785) در کارگاه تکثیر و پرورش ماهی شادروان یوسف پور (سیاهکل) انجام شد. 600 قطعه بچه ماهی سوف به 3 گروه 200 تایی تقسیم شدند و با جیرههای غذایی شامل: غذای تجاری ماهی قزل آلای رنگین کمان (بیومار) (کنترل)، بیومار+1% بتائین و بیومار+2% بتائین به مدت 6 هفته و روزانه 7 وعده تغذیه شدند. فاکتورهای رشد و کارآیی تغذیه و ترکیب شیمایی بدن در طول دوره آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و ضریب کارایی تغذیه ماهی سوف در تیمار بیومار+ 2% بتائین نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (05/0>P). همچنین تفاوت معنی داری نیز در پروتئین و چربی خام لاشه در میان تیمارها مشاهده گردید (05/0>P) به طوری که در انتهای دوره بیشترین میزان پروتئین بدن (78/0± 88/63 درصد ماده خشک) و کمترین میزان چربی بدن (14/0± 47/21درصد ماده خشک) در تیمار بیومار + 2% بتائین به دست آمد (05/0>P). میزان چربی در تیمار بیومار + 1% بتائین نیز کاهش یافت و با تیمار بیومار تغییر معنی داری را نشان داد (05/0>P). مطالعه و بررسی وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و مقدار پروتئین و چربی لاشه در تیمارهای آزمایشی در این مطالعه نشان داد که استفاده از بتائین در سطح 2% در جیره غذایی ماهی سوف انگشت قد، موجب بهبود عملکرد رشد و ترکیب شیمیایی بدن در بچه ماهی سوف شده است.
