القای پلی پلوییدی (تریپلوییدی و تتراپلوییدی) امروزه در آبزی پروری برای تولید ماهیان عقیم مورد استفاده قرار میگیرد. این تغییرات کروموزومی همواره با تغییرات زیستی در ماهیان همراه می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات تریپلوییدی و تتراپلوییدی بر پروتئوم قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در مراحل ابتدایی رشد و تکامل (تخم لقاح یافته، تخم چشم زده و بچه ماهی نورس) و همچنین پروفایل اسیدهای چرب عضله در بچه ماهی نورس بود. علاوه بر این، تغییرات پروتئوم آلوین های دیپلویید و تریپلویید که دارای بدشکلی در ستون فقرات بودند نیز مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از 8 مولد ماده و 6 مولد نر استفاده شد. محصولات تناسلی حاصل از مولدین به منظور حذف اثرات فردی با هم مخلوط شدند. این آزمایش دارای سه تیمار و هر تیمار دارای سه تکرار بود. برای القای تریپلوییدی از شوک دمایی، 10 دقیقه بعد از لقاح با دمای˚C28 به مدت 10 دقیقه و برای القای تتراپلوییدی، 350 دقیقه بعد از لقاح با دمای˚C28 به مدت 10 دقیقه استفاده شد. از تخم هایی که تحت تأثیر هیچ گونه شوکی قرار نگرفتند به عنوان گروه شاهد، استفاده شد. تخم های متعلق به سه تیمار تحت شرایط طبیعی در دمای ˚C11-10 دوران انکوباسیون را سپری و تا مرحله بچه ماهی نورس پرورش داده شدند. بعد از شروع تغذیه فعال از غذای بیومار معادل 7 درصد وزن بدن و 12 بار در روز برای تغذیه ماهیان استفاده شد. در مرحله تخم لقاح یافته برای گروه تحت شوک زودهنگام نمونه گیری برای بررسی پروتئوم 90 دقیقه بعد از لقاح و برای شوک دیرهنگام 390 دقیقه بعد از لقاح صورت گرفت. برای مرحله تخم چشم زده و بچه ماهی نورس به ترتیب برای تمام تیمارها 18 و 76 روز بعد از لقاح و برای بررسی بدشکلی 5 روز بعد از تخم گشایی نمونه گرفته شد. نتایج نشان داد در این آزمایش درصد القای پلی پلوییدی در تیمار تریپلوییدی (1±1/87) و در تیمار تتراپلوییدی (2±21/68) بود که با اندازه گیری ابعاد گلبول های قرمز به دست آمد. نرخ زنده مانی از لقاح تا شنای فعال بطور معناداری در تیمار تتراپلویید نسبت به دو تیمار دیگر کمتر بود (05/0p<) و بیشترین وزن نهایی در گروه تتراپلویید دیده شد که بالاتر از دو گروه دیگر بود (05/0p<). در تخم لقاح یافته تخت اثر شوک زودهنگام 14 پروتئین که همه ویتلوژنین بودند روند کاهشی داشتند. در تخم چشم زده از میان پ