سید علی جوهری

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر سطوح مختلف نانو ذرات سلنیوم بر شاخص های رشد و تغذیه، ترکیب شیمیایی لاشه، تجمع سلنیوم در بافت های کبد و عضله، سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و شاخص های بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) بوده است. جهت انجام این آزمایش تعداد 168 قطعه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 10 گرم به طور تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند (هر گروه سه تکرار). نانو ذرات سلنیوم به جیره پایه آزمایش در سطوح 0 (جیره شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلی گرم در کیلوگرم به جیره اضافه شد و به مدت 8 هفته مورد تغذیه ماهیان قرار گرفت. در پایان آزمایش، ماهیان تغذیه شده با 1 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلوگرم جیره در وزن نهایی و افزایش وزن (WG) افزایش معنی داری را نشان دادند (05/0P<). ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی و همچنین ترکیب شیمیایی لاشه ماهیان تفاوت معنی داری (05/0P>) را نشان نداند. ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی مکمل نانو ذرات سلنیوم به طور معنیداری (05/0P<) بیشترین میزان از تجمع سلنیوم را در بافت های کبد و عضله در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند. مالون دیآلدئید (MDA) کبد در ماهیان تغذیه شده با 2 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلوگرم جیره به طور معنی داری (05/0P<) کمترین میزان را داشت. افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (GSH-Px، SOD و CAT) در ماهیان تغذیه شده با 2 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلوگرم جیره مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنی داری را نشان دادند (05/0P<). ماهیان تغذیه شده با 2 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلوگرم جیره به طور معنیداری (05/0P<) بیشترین میزان پروتئین تام و گلوبولین و همچنین کمترین میزان آلبومین را نشان دادند. سطح کلسترول سرم به طور معنی داری (05/0P<) در ماهیان تغذیه شده با 2 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلوگرم جیره کاهش یافت. سطح تریگلیسیرید سرم بین تیمار های آزمایشی تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0P>). سطح LDL و HDL سرم به ترتیب کاهش و افزایش معنی دار (05/0P<) را در تیمار تغذیه شده با 2 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلو گرم جیره نشان داد. بیشترین سطح فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در ماهیان تغذیه شده با 2 میلی گرم نانو سلنیوم در کیلوگرم جیره مشاهده شد که به طور معنیداری (05/0P<) نسبت به تیمار شاهد بیشتر بودند. با توجه به نتایج بدست