شناخت اثرات سمی نانومواد بر آبزیان در قالب علم نانو سم شناسی آبزیان دارای اهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مس بر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در پست لارو مرحله 16 میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)انجام شد. آزمایش سم شناسی حاد طبق استاندارد شماره 203 OECD، طی 96 ساعت انجام و تلفات میگو پس از رویارویی با غلظت های 0/1، 3/2، 1، 3/2، 10، 32 و 100 میلی گرم در لیتر نانوذرات مسِ با اندازه 40 نانومتر، هر 24 ساعت یکبار ثبت شد و داده ها با نرم افزار پروبیت آنالیز شدند. به دلیل عدم وجود نظم خاص در دادههای سمیت حاد و در واقع سمیت غیر وابسته به غلظت این ماده در این گونه، امکان محاسبه غلظت کشنده میانی ( 50 LC)میسر نگردید. در آزمون سمیت مزمن میگوها به مدت 21 روز در معرض غلظتهای 0/1، 0/5 و 1 میلی گرم در لیتر قرار داده شدند. بافتشناسی آبشش عوارض زیادی از جمله نکروز شدید، کوتاه شدن طول تیغههای آبششی ثانویه، افزایش شدید سلولهای هموسیت و کاهش سلولهای پیلار را نسبت به گروه شاهد نشان داد. در بافت هپاتوپانکراس عوارضی مثل آکرومگالی (بزرگ شدن) هسته سلولها، نکروز برخی از سلولها، همچنین کاهش تعداد سلولهای عملکردی و تخریب دیواره توبولها نسبت به گروه شاهد مشاهده گردید. در جمع بندی، قرار گرفتن در معرض نانوذرات مس موجب آسیب بافت های هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی شده و در نهایت عوارض ایجاد شده می تواند باعث مرگ و میر در میگو شود.
