سید علی جوهری

از آنجا که تا به امروز اثر نانو ذرات نقره و نقره یونی بر قابلیت لقاح ماهی ها مورد مطالعه قرار نگرفته است، در پژوهش حاضر اثر حضور این مواد در محیط آب در زمان لقاح، بر تولید مثل ماهی قزل آلای رنگین کمان به عنوان یک مدل آبزی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور برای فعال سازی تحرک اسپرم ماهی ها، در زمان لقاح از آب های محتوی 0 (گروه شاهد)، 001/0، 01/0 و 1/0 میلیگرم در لیتر نانو ذرات نقره کلوئیدی و یا غلظت های مشابه از نقره یونی استفاده گردید. نتایج نشان داد که درصد چشم زدگی تیمارهای در معرض نانو ذرات نقره مشابه گروه شاهد بود. اما درصد تخم گشایی تمام تیمارهای در معرض نانو ذرات نقره بطور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (0>001/0>01/0>1/0؛ 05/0>p). درصد بازماندگی لاروها تا پایان دوره جذب کیسه زرده در تیمارهای 0، 001/0 و 01/0 مشابه بود، اما در تیمار در معرض 1/0 میلیگرم در لیتر نانو ذرات نقره، این مقدار بطور معنی داری پایین تر از سایر تیمارها بود (05/0>p). در مورد نقره یونی نیز، درصد چشم زدگی تیمارهای 01/0 و 1/0 مشابه گروه شاهد بود، اما درصد چشم زدگی تیمار 001/0 بطور معنی داری پایین تر از تیمار شاهد بود (05/0>p). درصد تخم گشایی تمام تیمارهای در معرض یون نقره بطور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (0>01/0>1/0>001/0؛ 05/0>p). در مجموع با توجه به این نتایج هر دو ترکیب مطالعه شده دارای بویژه در غلظت های بالا دارای اثرات منفی بر برخی شاخص های تولیدمثلی ماهی قزل آلا می باشند.