با توسعه روزافزون فن آوری نانو و کاربرد انواع نانو مواد در زندگی روزمره انسان، نگرانی ها در رابطه با خطرات احتمالی رهایش این مواد به محیط زیست و بویژه زیستگاه های آبزیان در حال افزایش است. در پژوهش حاضر، تأثیر استفاده مستقیم نانو ذرات نقره (به صورت کلوئید) و غیر مستقیم (به صورت فیلتر پوشش یافته با نانو ذرات نقره) بر تغییرات بافت آبشش لارو تازه تفریخ شده قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)بررسی شد. بدین منظور گروه اول از لاروهای تازه تفریخ شده در معرض مستقیم کلوئید نانو ذرات نقره با غلظت های 015/0، 031/0، 062/0 ، 125/0، 25/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر قرار گرفتند و گروه دوم لاروها بعد از تفریخ درون سیستم انکوباسیون مجهز به فیلتر زئولیت پوشش یافته با 5/0% وزنی نانو ذرات نقره قرار گرفتند. برای مطالعات بافت شناسی، نمونه های آبشش به روش معمول آماده سازی و با روش هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی و نهایتا با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش میزان غلظت نانو ذرات نقره سبب افزایش قطر فیلامنت ها و لاملاها، هیپرپلازی، پرخونی شدید و همجوشی لاملاهای آبشش می شود. همچنین با افزایش میزان غلظت نانو ذرات نقره، میانگین قطر لاملاها و فیلامنت های آبشش نسبت به گروه های شاهد افزایش معنی داری یافت (0.05>P). بنابر نتایج بدست آمده، نانو ذرات نقره می توانند سبب آسیب های بافتی در آبشش لارو قزل آلای رنگین کمان گردند و به همین دلیل باید از رهایش این ماده به اکوسیستم های آبی جلوگیری گردد.
