با توجه به اهمیت ماهیان تغییر جنسیت یافته در تولید جمعیت تمام ماده قزل آلای رنگین کمان، در این مطالعه خصوصیات اسپرم ماهیان نر تغییر جنسیت یافته (تیمار1) با اسپرم ماهیان نر معمولی که به دو روش فشار ناحیه شکمی (شاهد) و جراحی و برداشت مستقیم از بافت بیضه (تیمار2) استخراج گردیده بود، از لحاظ در صد اسپرماتوکریت، مدت زمان تحرک در آب و محلول تقویت کننده اسپرم، درصد اسپرماتوزوآی متحرک و قابلیت لقاح و تولید بچه ماهیان سالم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی نشان داد که ماهیان مورد مطالعه به غیر از درصد اسپرماتوکریت و درصد اسپرماتوزوآی متحرک، در سایر موارد تفاوت معنی داری نداشتند. میزان اسپرماتوکریت اسپرم نرهای تغییر جنسیت یافته(%84) با اسپرم نرهای معمولی تیمار2 (%78) تفاوتی نداشت ولی هردو اینها از اسپرماتوکریت نرهای معمولی گروه شاهد (%33/35) بالاتر بودند. در اسپرم نر معمولی (شاهد) تعداد اسپرماتوزوآهای متحرک بیشتر از اسپرم نرهای تغییر جنسیت یافته بود و در اسپرم نرهای تغییر جنسیت یافته نیز، این میزان از اسپرم نرهای معمولی (تیمار2) بالاتر بود(P<0.01). همچنین شاخص گنادوسوماتیک نرهای معمولی و تغییر جنسیت یافته مورد مقایسه قرار گرفت و مشخص شد این شاخص در نر های تغییر جنسیت یافته بالاتر است(P<0.05). نتایج استفاده از یک نوع محلول تقویت کننده مبین آن است که محلول تقویت کننده بطور معنی داری باعث افزایش مدت زمان تحرک اسپرم در ماهیان تغییر جنسیت یافته گردید(P<0.05).
