1403/02/19
سید علی جوهری

سید علی جوهری

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 35092663900
دانشکده: دانشکده منابع طبیعی
نشانی: کردستان، سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده منابع طبیعی، گروه شیلات، کد پستی 6617715175، صندوق پستی 416
تلفن: 08733627721-5 (int. 4303)

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی مقایسه ای استفاده از کورکومین، نانو میسل های حاوی کورکومین و پودر زردچوبه بر عملکرد رشد، شاخص های ایمنی، آنتی اکسیدانی و فلور باکتریایی کل در میگوی پاسفید غربی (Penaeus vannamei)
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
کورکومین، نانومیسل، زردچوبه، پاسخ ایمنی، عملکرد رشد، میگوی پا سفید
سال 1400
پژوهشگران حوریه مقدم(دانشجو)، ایمان سوری نژاد(استاد راهنما)، سید علی جوهری(استاد مشاور)

چکیده

در مطالعه حاضر اثرات تجویز رژیم غذایی زردچوبه (TUR)، کورکومین (CUR) و نانومیسل های کورکومین (NMC) بر رشد، ایمنی و وضعیت آنتی اکسیدانی میگوی پاسفید غربی Penaeus vannamei مورد بررسی قرار گرفت. میگوها با متوسط وزن 10/0±96/2 گرم با 10 جیره شامل: جیره پایه بدون مکمل TUR، CUR و NMC (کنترل)، مکمل با 5/2، 5 و 10 گرم TUR، 075/0، 150/0 و 300/0 گرم CUR و 075/0، 150/0 و 300/0 گرم NMC به ازای هر کیلوگرم رژیم غذایی تغذیه شدند. نتایچ نشان داد تیمارهای غذایی 075/0CUR و 150/0NMC وزن نهایی، افزایش وزن (%)، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل خوراک را بهبود بخشیدند. نرخ بقا در تیمار300/0NMC بیشترین افزایش را داشت (50/97 %) که در نهایت باعث افزایش زیست توده (g 09/1±21/485) گردید. در نتایج آنالیز لاشه بالاترین میزان پروتئین لاشه مربوط به تیمارهای کورکومین و نانومیسل کورکومین بود. کمترین سطح آلانین ترانس آمیناز و آسپارتات ترانس آمیناز و بالاترین سطوح اسید فسفاتاز، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، گلوتاتیون، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب در تیمارهای نانومیسل کورکومین، کورکومین و زردچوبه مشاهده شد و تیمار 150/0NMC بهترین عملکرد را داشت (P< 0.05). همچنین بیشترین مقدار هموسیت کل، سلول های گرانوله، سلول های نیمه گرانوله و سلول های هیالین نیز در تیمار 150/0NMC مشاهده شد (P< 0.05). سطح مالون دی آلدئید در 150/0NMC (22/0±43/1) در مقایسه با شاهد به طور قابل توجهی کمتر بود. پروتئین کل، لیزوزیم و آلبومین در همه تیمارهای مکمل شده در مقایسه با کنترل افزایش معنی دار را نشان دادند، همچنین تیمارهای نانومیسل کورکومین بالاترین سطح را نسبت به سایر تیمارها داشتند (05/0P<). بیشترین تعداد باکتری (52/2±33/13) مربوط به تیمار کنترل و کمترین تعداد در تیمار 150/0 NMC (15/1±67/2) و 150/0CUR (00/1±00/4) و 300/0CUR (53/1±33/3) مشاهده شد. همچنین در شمارش کل ویبریو بیشترین تعداد (08/2±68/9) در گروه کنترل و کمترین تعداد در تیمارهای نانومیسل کورکومین و کورکومین مشاهده گردید (05/0P<). با توجه به نتایج بدست آمده نتیجه گیری می شود که مکمل کورکومین و نانومیسل کورکومین در رژیم غذایی پاسخ آنتی اکسیدانی و ایمنی میگوی پاسفید غربی را بیشتر بهبود بخشیدند، و با بهبود فلور باکتریایی روده اثر مثبتی بر رشد و تغذیه میگو داشتند، همچنین تیمارهای زردچوبه نیز در مقایسه با کنترل بهبود معنی داری را در شاخص های ذکر شده نشان دادند. که این نتایج نشان دهنده اثر مثبت زردچوبه و ترکیب زیست فعال آن کورکومین در تغذیه میگوی پاسفید غربی می باشد. با این حال تیمارهای نانومیسل کورکومین بخصوص 150/0NMC در شکل نانوئی و به صورت همزمان بسیار موثرتر از استفاده از زردچوبه و کورکومین در بهبود رشد، شاخص های خونی، سیستم دفاع آنتی اکسیدانی، ایمنی و فلور روده در میگوی وانامی عمل نمود. در نتیجه استفاده از نانوحامل ها برای انتقال محرک های ایمنی غذایی در تغذیه میگو امیدوارکننده به نظر می رسد.