روشهای مبتنی بر سیستمهای هوشمند به عنوان راه حلی نویدبخش به منظور تسهیل ارزیابی پایداری گذرای سیستم قدرت شناخته شدهاند. اکثر کارهای انجام شده در این حوزه با استفاده از یادگیرنده منفرد انجام شده است، که معمولا از دقت پایین و ضعف نسبت به بیش برازش رنج میبرند. در این پژوهش، یک چارچوب جامع، قابل انعطاف و تعمیم پذیر بر اساس نظریه یادگیری گروهی با هدف ایجاد مدلی با دقت بیشتر، مصونیت بیشتر نسبت به بیش برازش و کاهش وابستگی عملکرد سیستم هوشمند نسبت به ویژگیهای پایگاه داده مطرح گردیده است. این سیستم هوشمند از یک منطق مقایسه کننده بهره میبرد بدین گونه که ارزیابی پایداری گذرای سیستم قدرت را روش یادگیری گروهی بهترین از دیدگاه دقت، سرعت و مصونیت نسبت به بیش برازش انجام میدهد. صحت روش ارائه شده روی سیستمهای آزمایشی استاندارد 10 ماشینه و 50 ماشینه IEEE مورد آزمایش و اعتبارسنجی قرار گرفته است.
