در شرایط بهره برداری عادی، سیستم قدرت قادر به تحمل از دست رفتن هر المان از جمله یک ژنراتور، ترانسفورماتور و یا خط انتقال می باشد. هنگامی که یک سیستم قدرت دچار اختلال گردد، تعادل بین گشتاور الکتریکی خروجی و گشتاور مکانیکی ورودی ژنراتورها به هم می خورد. اگر اختلال کوچک باشد، یک نقطۀ تعادل جدید به وسیله اقدامات کنترلی مناسب یافته می شود، اما در صورتی که پیشامد شامل از دست رفتن چندین خط ارتباطی مهم باشد، ممکن است منجر به پدیده خروج های پی درپی و در نهایت خاموشی کامل سیستم گردد. اگر سیستم قدرت با مشکل ناپایداری شدیدی مواجه شود و کنترل های اضطراری از بازگرداندن سیستم خطا دیده به حالت عادی عاجز بمانند، یک استراتژی جزیره بندی مناسب اعمال گردیده و شبکه ی قدرت به هم پیوسته را با قطع خطوط انتقال منتخب به چندین جزیره مجزای الکتریکی تقسیم می کند. جزیره بندی کنترل شده سیستم قدرت به جزایر مستقل، آخرین اقدام کنترلی به منظور توقف پدیده انتشار اغتشاشات به سایر نواحی سیستم، اجتناب از جداسازی کنترل نشده، جلوگیری از وقوع خاموشی های وسیع و محدود کردن خاموشی های سیستم بعد از وقوع یک اختلال بزرگ تلقی می گردد. در این پژوهش روشی جدید مبتنی بر خوشه بندی طیفی به منظور جزیره بندی کنترل شده سیستم در شرایط بهره برداری مختلف ارائه شده است. این طرح توانایی تشخیص و تفکیک اغتشاشات مهم از غیر مهم را داشته و مانع از جزیره بندی غیرعمد می گردد. روش پیشنهادی بر پایه دو هدف اساسی حداقل شدن قطعی شارش توان و حداقل نمودن ناتعادلی میان تولید و مصرف استوار است. روش پیشنهادی بر روی دو شبکه نمونه استاندارد 9 و 39 شینه پیاده سازی شده و کارآیی آن مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.
