نانوذرات مغناطیسی جزء رایج ترین و کاربردی ترین انواع نانوذرات می باشند. در سال های اخیر مطالعات زیادی در مورد این نانوذرات انجام شده و دستگاه های بسیاری برای اندازه گیری خواص آن ها ساخته شده اند. از میان روش های سنتز نانوذرات مغناطیسی ، روش هم رسوبی دارای بازده خوبی بوده و متأثر از پارامترهای بیشتری می باشد. در این پایان نامه، نانوذرات سوپرپارامغناطیس اکسیدآهن (Fe3O4) یا مگنتیت، با روش هم رسوبی شیمیایی سنتز و پس از آن بوسیله استئاریک اسید عامل دار شدند. سپس لایه های نازک لانگمویر- بلاجت نانوذرات اکسیدآهن، در حضور و غیاب میدان مغناطیسی، در فشارهای سطح 5، 15، 25، 35 و 45 میلی نیوتن بر متر، ساخته شده و مشخصه یابی شدند. شناسایی و تعیین مشخصات نمونه های ساخته شده با استفاده از دستگاه های طیف سنج تبدیل فوریه فروسرخ (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، مغناطیس سنج نیروی گرادیان متناوب (AGFM) و طیف سنج جذبی مرئی- فرابنفش (Uv-vis) انجام شد. هم چنین نمودارهای فشار سطح بر حسب مساحت تشتک، در هنگام ساخت لایه های نازک لانگمویر- بلاجت نانوذرات اکسیدآهن، در فشارهای مختلف، در حضور و غیاب میدان مغناطیسی رسم شدند. با توجه به طیف تبدیل فوریه فروسرخ، تشکیل پیوند Fe-O مربوط به نانوذرات اکسیدآهن محرز شد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که نانوذرات مگنتیت عامل دار شده دارای شکل کروی با میانگین قطر 21 نانومتر می باشند. نتایج مربوط به اندازه گیری حلقه های پسماند نشان می دهد که حضور میدان مغناطیسی در هنگام ساخت لایه های نازک لانگمویر- بلاجت نانوذرات مگنتیت، در فشار سطح ثابت، باعث افزایش میدان وادارندگی نمونه ها می شود. مقدار کم میدان وادارندگی نمونه ها نشان می دهد که آن ها ابرپارامغناطیس می باشند. در طیف جذبی مرئی- فرابنفش لایه نازک لانگمویر- بلاجت نانوذرات مگنتیت عامل دار شده، پیکی مشاهده نشد.
