موجبرهای اپتیکی ساختارهای هستند که امواج الکترومغناطیسی را در یک ناحیه خاص مقید وآنها را در جهت خاصی هدایت می نمایند. موجبرهای تخت سه لایه، فیبرهای اپتیکی و موجبرهای کانالی نمونه های شناخته شده ای از آنها هستند. موجبرها دارای کاربردهای فراوانی در اسپکتروسکوپی، حسگرهای اپتیکی، میکروسکوپ میدان میرا، میکروسکوپ پراکندگی نوری و مخابرات هستند. در این سخنرانی ما ضمن معرفی انواع متفاوت موجبر، مانند ضریب شکست پله ای و متغیر، تخت و کانالی، معمولی، متقارن و معکوس به عنوان نمونه مورد ساده موجبرهای تخت دو بعدی چند مده را بررسی می کنیم و چند دقیقه ی را برای توضیح روشهای تجربی بدست آوردن تعداد مدهای آنها یعنی کاپلینگ به کمک منشور، میله های پراش و تابش وجه جانبی در نظر می گیریم. و در پایان به عنوان یک کاربرد اصول میکروسکوپ میدان میرای موجبری و مزایا و محدودیت های آن را بررسی می کنیم. میکروسکوپ های میدان میرا در تصویربرداری سلولی از اهمیت ویژه ای بر خوردارهستند. اساس این میکروسکوپ ها میدان میراست که در بالای موجبر، بعد از ارسال نور درون موجبردرمیکروسکوپ فلورسنس میدان میرای موجبر، و یا در بالای منشور، بعد از بازتابش داخلی کلی از مرز مشترک منشور-سلول در میکروسکوپ فلورسنس بازتابش داخلی کلی، ایجاد میشود. با توجه به این که عمق نفوذ میدان میرا در حدود چند ده نانو متر است و شدت این میدان با فاصله گرفتن از سطح موجبر یا منشور به صورت نمایی کم می شود میکروسکوپ های میدان میرا دارای قدرت تشخیص محوری در حدود نانومتر، نور زمینه بسیار پایین و در نتیجه فوتوبلیچینگ بسیار کم هستند. این مزایا موجب شده است که این میکروسکوپ در مطالعه پدیده هایی که در ناحیه مشترک بین سلول و سطح جامد اتفاق می افتد به کار گرفته شوند. این ناحیه از نظر زیست شناسان از اهمیت خاصی برخوردار است.
