با توجه به افزایش روز افزون تولید ضایعات قطعات الکتریکی و الکترونیکی(WEEE) و مشکلات فراوان زیست محیطی و اجتماعی که این دسته از مواد ایجاد می‌کنند، همچنین تمایل شرکت‌ها برای افزایش میزان سود حاصل از استفاده مجدد و بازیافت این ضایعات و کمینه‌سازی هزینه‌های مرتبط با جمع‌آوری، بازیافت و دفن مواد سمی موجود در این دسته از زباله‌ها، نیاز به طراحی شبکه بهینه‌ای برای مدیریت، کنترل، جمع‌آوری، بازیافت و سایر اقدامات مناسب، بیش از پیش احساس می‌شود.. این پژوهش به مدل‌سازی و حل یک مسئله طراحی شبکه زنجیره‌تأمین معکوس برای ضایعات تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی با اهداف کمینه‌سازی هزینه‌های کل و کمینه‌سازی میزان آلایندگی پرداخته است. مدل ارائه شده شامل سطوحی نظیر خرده‌فروش، مرکز جمع‌آوری، مرکز بازیافت و دفع است. خرده‌فروشان و نقاط شهرداری، ضایعات الکترونیکی را برای عملیات بازرسی به مراکز هیبریدی جمع‌آوری/ بازرسی ارسال می‌کنند و آن‌ها با توجه به کیفیت ضایعات، اقدام به ارسال آن‌ها به مراکز بازیابی، بازیافت یا دفع می‌کنند. با توجه به وجود قوانین دولتی برای مدیریت پسماندهای الکترونیکی، در‌این مدل، مقدار قانونی جمع‌آوری الزام شده نیز در نظر گرفته شده‌است. همچنین از چارچوب اینترنت اشیاء برای بهینه کردن شبکه استفاده شده است. برای حل مدل مسئله از روش اپسیلون محدودیت بهبود یافته استفاده شده است. نتایج محاسباتی از جوا‌ب‌های کارای مدل نشان داد، با کاهش مقدار آلایندگی‌ها، مقدار هزینه‌ها افزایش می‌یابد. همچنین استفاده از اینترنت اشیاء بر میزان آلایندگی و هزینه شبکه تأثیر مثبتی می‌گذارد.
