در سال های اخیر توجه به زنجیره تأمین خون در شرایط بحران افزایش یافته است. بلایای طبیعی، به ویژه زمین لرزه پیامدهای نامطلوب ازجمله تلفات انسانی، صعب العبور شدن جاده ها و تضعیف روحیه ی خدمات بهداشتی رادارند. با توجه به خرابی جاده ها پس از زلزله، روش های جایگزین حمل ونقل باید در نظر گرفته شود. برای حمل ونقل از راه دور در پژوهش های اخیر از هواپیماها و بالگردها جهت انتقال سریع خون به بیمارستان ها استفاده شده است. در این پژوهش طراحی یک شبکه زنجیره تأمین خون چهار مرحله ای در شرایط بحران پرداخته شده است.این زنجیره شامل گروه های اهداکننده، مراکز جمع آوری دائمی و موقت خون، مراکز خون منطقه ای و بیمارستان های منطقه ای و صحرایی است. درنهایت جهت ارسال خون از بانک خون مرکزی به بیمارستان های منطقه ای و صحرایی از پهپادها جهت توزیع خون در سریع ترین زمان و با کمترین هزینه استفاده شده است. علاوه بر موارد ذکرشده جهت جابه جایی خون از مراکز جمع آوری خون دائمی و موقت از آمبولانس و اتومبیل با ظرفیت های محدود استفاده شده است که در آن تعداد بهینه تجهیزات حمل ونقل موردنیاز بعد از فرآیند حل تعیین می شود. برای این منظور، یک مدل دو هدفه برنامه ریزی عدد صحیح خطی چند دوره ای ارائه می شود که تابع هدف اول شامل به حداقل رساندن هزینه های زنجیره تأمین و تابع هدف دوم مجموع بیشینه زمان های سفر در تمامی دوره ها را به حداقل می رساند. ابتدا مدل در ابعاد کوچک و متوسط حل شده است و سپس تحلیل حساسیت بر روی پارامترهای ظرفیت مراکز ثابت، ظرفیت و تعداد پهپاد صورت گرفته است که هرچه ظرفیت پهپاد افزایش پیدا کند از تعداد پهپاد کمتری جهت انتقال خون استفاده می شود. درنهایت مسائل در اندازه های متفاوت توسط روش محدودیت اپسیلون حل شده است و نتایج آن در قالب نمودار ارائه گردیده است. این پژوهش یک مطالعه موردی از استان کردستان را موردبررسی قرار می دهد.
