افزایش استفاده از سوخت های فسیلی و به تبع آن افزایش دمای کره زمین، باعث رویکرد فزاینده به سمت استفاده از خودروهای الکتریکی به جای خودروهای بنزینی شده است؛ اما دلیل اصلی رایج نبودن استفاده از خودروهای الکتریکی، کم بودن زیرساخت های لازم برای شارژ این-گونه خودروها و وجود محدودیت های فراوان برای تاسیس ایستگاه های شارژ است. در این پژوهش یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط باهدف کمینه کردن هزینه احداث ایستگاه شارژ برای شرکت های لجستیکی ارائه شده است. مسئله مطرح شده در این پژوهش، یک مسئله مکان یابی-مسیریابی در حالت چند دوره ای است. از رویکرد انتخاب مبتنی بر مسیر، برای مسیریابی شبکه استفاده شده است. میزان ارزش رضایت رانندگان و هزینه کلی شبکه، اصلی ترین عوامل کلیدی برای انتخاب مسیرها هستند. برای کاهش بار شبکه حاصل از شبکه برق شهری، از پنل خورشیدی نیز برای تامین نیروی هر ایستگاه استفاده شده است. برای نزدیک کردن شرایط مسئله به حالت واقعی، میزان انرژی تولیدشده از پنل ها و همچنین تعداد مشتریان برای تعویض باتری به حالت غیرقطعی در نظر گرفته شده و با استفاده از رویکرد استوار احتمالی بررسی شده است. سپس برای بررسی عملکرد مدل، از داده های شهرهای ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده برای نتایج محاسباتی استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، تأسیس زیرساخت های لازم (تأسیس ایستگاه های شارژ خودروهای الکتریکی) در افق برنامه ریزی بلندمدت برای شرکت های لجستیکی سودآور بوده و در نتیجه استفاده از خودروهای الکتریکی به لحاظ هزینه، منطقی و مقرون به صرفه است. همچنین استفاده از پنل های خورشیدی برای تامین انرژی ایستگاه های شارژ، در کاهش بیشتر هزینه ها تأثیرگذار است.
