امروزه شبکه های عرضه یا خدماتی اغلب در برابر آسیب هایی که از جانب انسان (عمدی یا تصادفی) و یا طبیعت به آن ها وارد می شوند، حساس و آسیب پذیر هستند. با توجه به نوع و شدت آسیب ممکن است یک تسهیل در شبکه به صورت کامل از بین رفته و یا قسمتی از آن تخریب شود، ازاین رو شناسایی زیرساخت های حیاتی یک سیستم عرضه و یا خدمات و محافظت از آن ها یک امر مهم و حیاتی است. به منظور حفاظت از زیرساخت های حیاتی یک شبکه می توان از مسئله مکان یابی در شرایط بحران استفاده کرد. به کمک مدل های مکان یابی در شرایط بحران، ابتدا اجزای آسیب پذیر سیستم شناسایی و سپس برنامه حفاظت از آن ها ارائه می گردد. امروزه اکثر حملاتی که به سیستم های عرضه و خدمات وارد میشود، توسط گروهی از مهاجم ها است که هرکدام از آن ها به دنبال ایجاد بیشترین آسیب بر روی سیستم هستند. یک فرض معمول در مقالات این حوزه این است که تمام مهاجم ها یکسان بوده و هیچ گونه تعامل و همکاری با یکدیگر برای آسیب به تسهیلات ندارند. درصورتی که در واقعیت همکاری میان مهاجم های ناهمگون، یک روش معمول حمله در شبکه ممانعتی است. همکاری مهاجم های ناهمگون باعث شناسایی بهتر و عملی تر آسیب پذیری سیستم می گردد. از طرف دیگر در سیستم های عرضه یا خدمات، آسیب به تسهیلات منجر به از دست رفتن قسمتی از تقاضا شده و افزایش هزینه های سیستم را در پی دارد. بنابراین می توان با استفاده از سیستم های دفاعی حداقل میزان خدمت رسانی موردنظر سیستم به مشتریان را برآورده کرد. در این پژوهش با استفاده از یک مدل دوسطحی غیرخطی عدد صحیح، به بررسی مسائل ممانعتی باوجود سیستم های دفاعی مختلف و مهاجم های ناهمگون پرداخته شده است. با توجه به این که مسئله دوسطحی ارائه شده NP-hard بوده و الگوریتم حل دقیق توانایی حل مسئله های ابعاد متوسط و بزرگ را در زمان مناسب ندارد، بنابراین برای حل مدل در ابعاد متوسط و بزرگ از الگوریتم فراابتکاری شبیه سازی حرارتی استفاده شده است. درنهایت نتایج حاصل از حل مسئله های مختلف و مقایسه آن ها در دو حالت همکاری و عدم همکاری مهاجم ها، نشان داد که در صورت وجود سیستم های دفاعی مختلف، همکاری مهاجم ها، آسیب بیشتری به سیستم را در پی دارد. همچنین نتایج نشان داد که الگوریتم شبیه سازی حرارتی ارائه شده از عملکرد مناسبی برای حل مسئله های مختلف برخوردار است.
