یکی از مهمترین اهداف اقتصادی هر کشور، افزایش تابآوری اقتصادی و کاهش آسیبهای ناشی از شوکهای داخلی و خارجی است. عوامل متعددی بر تابآوری اقتصادی یک کشور مؤثر هستند. هدف از این پژوهش بررسی نقش تجارت بینالملل بر تابآوری اقتصاد ایران با استفاده از دادهای سالهای 1990 تا 2022 و با استفاده از رهیافت رگرسیون با وقفههای توزیعی غیرخطی است. نتایج بهدستآمده نشان داده است که در بلندمدت با افزایش تجارت، تابآوری اقتصادی کشور افزایش پیدا خواهد کرد. بر اساس نتایج، شوک مثبت تجارت در بلندمدت و کوتاهمدت سبب افزایش تابآوری اقتصادی میشود، درحالیکه شوک منفی تأثیر بزرگتری بر کاهش تابآوری اقتصادی در مقایسه با اثر مثبت تجارت دارد؛ بنابراین وجود رابطه نامتقارن در شوکهای مثبت و منفی تجارت برتاب آوری تائید میشود. همچنین افزایش رشد اقتصادی و نقدینگی میتواند تابآوری اقتصادی را افزایش دهد در حالی که افزایش نرخ ارز حقیقی باعث کاهش تاب آوری در اقتصاد ایران شده است.