امجد فرزین پور

انتشار نانوذرات نقره در محیط زیست و بدن موجودات زنده، نگرانی های عمده جهانی را در پی دارد. تحرک، فراهم زیستی و سمیت نانوذرات نقره بخشی از پایداری هر اکوسیستم را تعیین می کند. نانوذرات نقره امروزه به عنوان ضدعفونی کننده های قوی در سالن های پرورش طیور کاربرد فراوانی دارند. بررسی حاضر عوارض جانبی سطوح ppm 0، 4، 8 و 12 نانوذرات نقره در آب آشامیدنی را بر روی وزن نسبی برخی اندام ها، پارامترهای هماتولوژی و آنزیم های AST(آسپارتات آمینوترانسفراز) و ALT(آلانین آمینوترانسفراز) کبدی در بلدرچین ژاپنی تا سن 42 روزگی مطالعه نمود، که در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل چهار تیمار و چهار تکرار و با استفاده از نرم افزار SAS و به روش آنالیز واریانس GLM تجزیه و تحلیل آماری شد. نتایج نشان داد که تیمار های آزمایشیppm 8 و 4 باعث افزایش معنی دار (05/0P<) وزن نسبی اندام های: کبد، کلیه و روده بزرگ نسبت به گروه شاهد شد و روی سایر صفات لاشه اثرات معنی داری گزارش نشد. نتایج مربوط به هموگلوبین، هماتوکریت، تعدادگلبول های قرمز،MCV، MCH و MCHC و میزان آنزیم های کبدی AST، ALT و نسبت AST:ALT اثرات معنی داری را در بین گروه ها نشان نداد. هرچند که افزایش غیرمعنی دار آنزیم AST در سطح ppm12 نسبت به گروه شاهد مشاهده شد. در نتیجه ممکن است با تجمع نانوذرات نقره در کبد و آسیب سلول های کبدی، ترشح آنزیم AST از سیتوپلاسم هپاتوسیت های بلدرچین افزایش یافته باشد.