در فرآیند توسعه توجه به بهبود تغذیه و جبران کمبود پروتئین امری ضروری و مهم است. کشورهای درحال توسعه تلاش نمودند تا کمبود پروتئین غذایی جمعیت در حال تزاید خود را با توسعه صنعت طیور جبران نمایند. مطالعه به بررسی اقتصادی تولید مرغ گوشتی با تأکید بر کاهش طول دوره و تولید مرغ سایز می پردازد. جامعه آماری شامل کلیه ی واحدهای پرورش مرغ گوشتی شهرستان های دیواندره، کامیاران و سنندج است. از روش نمونه گیری تصادفی ساده 158 واحد مرغداری برای مطالعه انتخاب شد. داده ها از نوع میدانی و از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه برای سال 97 جمع آوری و از طریق روش منفعت-هزینه و بودجه بندی جزئی تجزیه و تحلیل گردید. ضریب تبدیل، طول دوره، درصد تلفات، درآمد خالص، فاصله بین دوره ها، متوسط وزن زنده هنگام برداشت، تعداد دفعات وزن کشی، نهاده های مصرفی، ظرفیت تولید و هزینه های تولید و ویژگی های دموگرافیک مدیران به عنوان متغیرهای پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد، میانگین طول دوره کشتار در واحدها 55 روز، متوسط فاصله بین دوره 31 روز، متوسط وزن زنده هنگام کشتار 9/2 کیلوگرم، میانگین تلفات 6 درصد و میانگین ضریب تبدیل 94/1 کیلوگرم است. همچنین نتایج نشان داد، هزینه خرید دان و جوجه یک روزه به ترتیب با 76 و 14 درصد بیشترین سهم را در هزینه کل دارند. نسبت منفعت به هزینه برابر 3/1 و بهترین سِنّ برداشت 42 روزگی با فاصله 7 روز به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده کاهش دوره تولید به منظور کاهش کشش قیمتی تقاضای بازار، افزایش کشش عرضه، کاهش هزینه تمام شده ی تولید، افزایش بازدهی و فراهم شدن زمینه صادرات پیشنهاد می گردد.
