افزایش جمعیت انواع گونه های پرندگان در محیط زندگی انسان و ایجاد مشکلات زیست محیطی از جمله آلودگی مدفوعی، خطرات انتقال بیماری های واگیر برای سایر گونه ها وحتی انسان و مضرات آنها برای کشاورزی، مسئله کنترل جمعیت پرندگان در خیلی از کشور های پیشرفته را مطرح نموده است. امروزه کاربرد ترکیبات ضدبارداری جهت کنترل فعالیت تولیدمثلی و اهداف درمانی در طیور جهت جایگرینی روش های جراحی که دارای عوارض جانبی فراوانی بوده در حال افزایش است. دوره طولانی تخم گذاری که در طیور صنعتی ملموس است، انباشت تخم مرغ در بدن پرنده، سخت زایی، سالپنژیت، انباشتگی اویداکت، پرولاپس کلواک و اویداکت، پارگی اویداکت، سرطان تخمدان و کیست های تخمدانی از جمله اختلالات دستگاه تولیدمثلی که سبب استفاده از داروهای ضد بارداری در پرنده ماده شده است. کاربرد داروهای ضدبارداری در پرنده نر عمدتا به منظور تولید پرنده نر تیزر که فاقد فعالیت تولید مثلی می باشد، درمان سرطان های بیضه و بهبود کیفیت لاشه طیور مورد استفاده قرار می گیرد. در کنار روش های تغذیه ای تولک بری در طیور صنعتی که شامل قطع کامل تغذیه، تغذیه با جیره های کم پروتئین و کم انرژی و تغذیه جیره های فقیر از کلسیم و غنی از روی، روش غیر تغذیه ای نیز در حال توسعه است. استفاده از دارو های ضد GnRH رایج ترین روش هورمونی جهت توقف سریع تولید تخم در پرنده ماده می باشد. مدت زمان لازم برای حصول نتیجه تاثیر این دسته دارو ها حداقل دو هفته می باشد که سبب آتروفی اویداکت و آترزی فولیکول های زرد تخمدان می گردد. استروژن مهمترین هورمون مسئول سنتز پیش سازهای زرده در کبد و آلبومین در اویداکت و شکل گیری پوسته و رسوب کربنات کلسیم در تخم می باشد. استفاده از ترکیبات مهار کننده آروماتاز به عنوان رهیافت جدیدی جهت کنترل فعالیت تولیدمثلی در بلدرچین ماده مورد توجه قرار گرفته است. نتایج تحقیقات متعدد نشان داد که 4 روز بعد از شروع مصرف مهارکننده آروماتاز تولید تخم پرنده ماده بطور کامل قطع گردید. غلظت سرمی استروژن در پرندگان دریافت کننده مهار کننده آروماتاز کاهش یافته و غلظت تستوسترون بطور معنی داری افزایش یافت. آتروفی دستگاه تولید مثلی و آترزی کامل فولیکول های زرد از دیگر یافته های کالبدگشائی در این تیمارها بود. از نتایج مهم استفاده از ترکیبات مهار کننده آروماتاز، همزمان سازی شروع تخم گذای می با
