هدف از این تحقیق بررسی سطوح مختلف نانو ذرات روی بر پروتئین های غشای پری ویتلین بلدرچین ژاپنی (Coturnix Japonica) با روشSDS PAGE بود. در این تحقیق بلدرچین ژاپنی در 5 تیمار با سطوح مختلف (گروه1= بدون مصرف نانو روی ولی میزان 60 میکروگرم در هر کیلوگرم جیره روی وجود داشت، گروه2= بدون مصرف روی، گروه3= میزان ppm20 در هر کیلوگرم، گروه4= میزانppm 60 در هر کیلوگرم و گروه 5 میزان ppm180 در هر کیلوگرم جیره) قرار داشت.پس از شکستن تخم بلدرچین، سفیده با دقت از زرده جدا گردید. زرده را با محلول PBS می شوییم تا زرده کاملاً خارج شده و این کار را 5 بار تکرار کرده تا غشا به صورت شفاف درآید. سپس هر غشای پری ویتلین را به مدت یک شب در دمای اتاق در محلولNaCl 10% (یک میلی لیتر به ازای هر غشا) به هم زده شد. غشاها را با آب مقطر شسته تا محلول نمکی خارج شده و غشاها به مدت یک شب در محلولSDS 1% که با Tris – Hcl به 8/6 pH= رسیده بود در دمای اتاق به هم زده شد(0.2 میلی لیتر برای هر غشا). سپس در دمای 4 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه با g 18500 سانتریفیوژ شد. ته_نشین دور ریخته شد و محلول رویی برای انجام آزمایشات بعدی در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شد میزان 8 میکرولیتر از هر نمونه پس از جداسازی بر روی ژل جدا کننده 12 درصد و ژل متراکم کننده 4 درصد اکریل آمید قرار گرفتند و پس از رنگ آمیزی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند که اختلاف زیادی بین نمونه ها مشاهده نشد.
