هدف از این پژوهش بررسی اثرات غلظت های مختلف سریسین بر انجماد پذیری و صفات فیزیولوژک (زنده مانی و تحرک) اسپرم اپیدیدیمی موش ها بود. به این منظور 5 سر موش نر به روش جابجایی مهره های گردنی کشته و پس از باز کردن قسمت شکمی، اپیدیدیم آنها برداشته و برش داده شدند. اسپرم های آنها خارج و به محیط مشت حاوی (0، 0/25، 0/5 و 0/75 در صد) سریسین انتقال داده شدند. نتایج اقبل از انجماد اسپرم ها نشان داد که استفاده از سریسین قبل از انجماد تاثیر بر صفات فیزیولوژیکی اسپرم نداشت. اما غلظت های 0/25 و 0/5 در صد سریسین پس از انجماد موجب افزایش زنده مانی و جنبایی اسپرم شدند. و بالاترین میزان جنبایی و زنده مانی با غلظت 0/5 حاصل شد.
