چکیده: هدف از انجام این تحقیق ارزیابی اثرات تاوورین (10، 30 و 50 میلی مولار) و هایپوتاوورین (10، 30 و 50 میلی مولار) بر روی انجمادپذیری اسپرم بز مرخز lمی باشد. ابتدا به مدت 2 هفته بزها به اسپرم دهی عادت داده شدند و سپس به مدت 8 هفته اسپرم گیری با مهبل مصنوعی (ایستگاه تحقیقاتی سنندج) انجام شد. صفاتی چون زنده مانی، جنبایی، جنبایی پیش رونده، سلامت آکروزوم و سلامت غشا ارزیابی شدند. نمونه ها در 8 تکرار و داده ها به دست آمده از 12 گروه آزمایشی و یک گروه شاهد در قالب طرح کاملا تصادفی و وبا استفاده از نرم افزار SAS آنالیز شذند. میانگین تیمارها نیز بر اساس آزمون دانکن مقایسه شدند. نتایج نشان دادند که سطوح 10، 30 و 50 میلی مولار تاوورین بطورمعنی داری زنده مانی، جنبایی، جنبایی پیش رونده و سلامت آکروزوم را کاهش دادند (p<0.05)، همچنین تاوورین در سطح 50 میلی مولار بطور معنی داری سلامت آکروزوم را نسبت به تیمار شاده افزایش داد (p<0.05). هایپوتاوورین نیز در سطوح 10، 30 و 50 میلی مولار باعث کاهش معنی داری در زنده مانی ، جنبایی، جنبایی پیش رونده و سلامت اسپرم ها شدند (P<0.05). همچنین در سطوح 10، 30 و 50 میلی مولار، هایپوتاوورین باعث افزایش معنی داری در سلامت آکروزم شد (p<0.05). (p<0.05). لیکوپن در سطوح 200، 400 و 800 میکروگرم باعث افزایش معنی داری در زنده مانی و جنبایی اسپرم ها شد. همچنین لیکوپن در سطح 200 و 400 میکروگرم باعث افزایش معنی داری در جنبایی پیش رونده، سلامت آکروزم و غشا شد (p<0.05). در نتیجه اینکه تاوورین و هایپوتاوورین اثرات محافظتی خوبی بر روی سلامت آکروزم اسپرم ها داشتند. گاوتاتیون اثر محافظتی خوبی بر روی زنده مانی، سلامت آکروزم و سلامت غشا داشت. لیکوپن نیز اثر محافظتی خوبی روی زنده مانی، جنبایی، حنبایی پیش رونده، سلامت آکروزم و غشا اسپرم های بز داشت.