تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (میکرو اینجکشن یا ICSI) تکنیکی بسیار برای وارد کردن مواد خارجی سلول و استخراج و انتقال محتویات سلولی بین سلول ها می باشد.یکی از مهمترین کاربردهای ICSI درمان ناباروری حیوانات و انسان می باشد. ناباروری پدیده ای است که در طول تاریخ، بشر با آن مواجه بوده است. در نتیجه از روشهای مختلفی برای درمان ناباروری در حیوانات و در انسان استفاده می شده است. موفقیت این تکنیک اولین بار در گونه ی همستر در سال 1976 میلادی گزارش شد و در سال 1992 میلادی تولد اولین نوزاد حاصل از ICSI بدنیا آمئ. امروزه تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم تخمک یا ICSI یک روش قدرتمند در زمینه کمک به باروری می باشد و زمینه های مطالعاتی در مورد مکانیسم های لقاح و رشد رویان را فراهم می کند، هر چندگزارشات کمتری در استفاده از این روش در نشخوارکنندگان کوچک مثل گوسفند و بز وجود دارد. با این حال، ICSI دارای اهمیت بالقوه ای در سیستم تولید دام می باشد و استفاده از این تکنیک در منی دام های با ارزش، اسپرم لپیدیدیمی و لقاح اووسیت های پیش از بلوغ یا منجمد دارای اهمیت بسیار است. تحقیقات نشان می دهد، آینده ی تکنیک ICSI بر پایه ادغام تکنولوژی های جدید برای نشخوار کنندگان کوچک نوید بخش است و بایستی قابل تکرار در باروری دام لحاظ گردد.
