ویروس موزائیک خیار Cucumber mosaic virus (CMV) از خانواده Bromoviridae و با دامنه میزبانی وسیع میباشد. علائم بیماری CMV در میزبانهای مختلف بسته به زمینه ژنتیکی میزبانهای گیاهی و جدایههای ویروس متفاوت است. یکی از پروتئینهای مهم و چند عملکردی CMV پروتئین 2b است که با جلوگیری از شروع مکانیسم خاموشی ژن در بافتهای مختلف گیاهی امکان بیماریزایی ویروس را فراهم میکند. به کاربردن dsRNAهای ویروسی به صورت خارجی میتواند سبب خاموشی ژنهای مورد نظر شود. از آنجایی به کارگیری فناوری dsRNAهای اگزوژن از نظرزیستی ایمن و بدون اثر خارج از هدف است، به طور گسترده برای توسعه آفتکشهای زیستی علیه پاتوژنهای گیاهی مانند ویروسهای گیاهی استفاده شده است. هدف از این تحقیق بررسی امکان القای مقاومت در برابر CMV در گیاهان گوجه فرنگی و لوبیا با استفاده از RNAهای کوچک اگزوژن بود. بنابراین، ساختار ژن حاوی یک توالی کوچک از CMV-2b، (pFGC.2b.h) به سلولهای Agrobacterium tumefaciens LBA4404 منتقل شد و سپس سوسپانسیون سلولی باکتری به زیر برگهای تنباکو تزریق شد، تا dsRNAهای 2b را به صورت گذرا بیان کند. پس از بیان dsRNAها توسط برگهای تنباکو، RNA کل از برگهای تزریق شده، استخراج گردید و تولید RNAهای کوچک 2b در برگ های تنباکو توسط stem-loop PCR تائید گردید. سپس RNA کل تنباکو بر روی برگهای گوجه فرنگی و لوبیا آلوده اسپری شد. همچنین برای بررسی افزایش پایداری Naked dsRNAs، RNA در نانوذرات رس (LDH-hpRNA) بارگذاری شد. سپس، 4 و 12 روز پس از اسپری RNA و نانوذرات حاوی RNA، غلظت CMV با استفاده از PCR کمی برای ارزیابی اثر dsRNA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهدستآمده نشان داد که dsRNAهای اگزوژن 2b باعث کاهش بیان 48280 برابری ژن bZIP60 گوجهفرنگی شده و جذب RNAهای اگزوژن توسط گیاهان گوجهفرنگی را نشان میدهد. کاهش غلظت CMV در گیاهان گوجه فرنگی و لوبیا معمولی 4 روز پس از کاربرد RNA به ترتیب 3/2 و 45530 برابر بود. نتایج qPCR نشان داد که کاهش غلظت CMV در بوتههای لوبیا 12 روز پس از کاربرد RNA معنیدار نبود. نتایج کاربرد RNAهای بارگذاری شده با نانوذرات LDH در روزهای 4 و 12 پس از کاربرد، کاهش حدود 3 و 2 برابری غلظت CMV را در بوته لوبیا نشان داد. بنابراین، این تحقیق کارایی RNAهای اگزوژن را برای کنترل CMV و افزایش پایداری RNA با بارگذاری بر روی نانوذرات LDH را نشان داد.