علی اکبر مظفری

این پژوهش به منظور بررسی باززائی و پرآوری شاخساره نوک روندک توت فرنگی انجام شد. بر این اساس نوک روندک (5-4 میلی متر) گیاهان مادری ارقام کردستان، پاروس و کامارسا پس از ضدعفونی، بر روی محیط های کشت MS همراه با ترکیبات تنظیم کننده های رشد بنزیل آدنین (BA) در چهار غلظت 25/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر و چهار غلظت صفر، 1/0، 25/0 و 5/0 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید(IBA)، کشت شدند. بیشترین درصد باززائی و تعداد شاخساره در هر سه رقم در محیط حاوی 1 میلی گرم در لیتر BA + 25/0 میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد. در این محیط تعداد شاخساره در ارقام کردستان، پاروس و کامارسا به ترتیب 13/13، 76/10 و 15/12 در هر ریزنمونه ثبت گردید. بیشترین درصد باززایی نیز در ارقام کردستان(33/92 درصد)، پاروس (33/89 درصد) و کامارسا (16/80 درصد) در این محیط حاصل شد. برای پرآوری، شاخساره های حاصل از ریزنمونه نوک روندک در محیط کشت MS همراه با ترکیبات هورمونی بنزیل آدنین (BA) در سه غلظت 25/0، 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر و سه غلظت صفر، 25/0 و 5/0 میلی گرم در لیتر GA3 زیرکشت شدند. بهترین واکنش نسبت به پرآوری شاخساره در محیط کشت MS همراه با 5/0 میلی گرم در لیتر BA مشاهده شد، که در ارقام کردستان، پاروس و کامارسا به ترتیب تعداد 47/34، 46/28 و 25/30 شاخساره در هر ریزنمونه ظاهر شدند. با این حال، بیشترین تعداد شاخساره های قابل برداشت در ارقام کردستان، پاروس و کامارسا به ترتیب 32/21، 84/17 و 59/18 شاخساره در هر ریزنمونه و بالاترین میانگین طول شاخساره در 5/0 میلی گرم در لیتر BA +25/0 میلی گرم در لیتر GA3 ثبت شد.