یکی از مهم‌ترین فاکتورهای محیطی که رشد و تولید گیاه را محدود می‌کند تنش خشکی است. گیاه می‌تواند به‌وسیله متابولیسم‌های هشدار دهنده با تنش خشکی سازگاری پیدا کند و یا اینکه به آن پاسخ دهد و مکانیسم‌های دفاعی مختلفی را به کاربرد. واکنش گیاهان به تنش خشکی بستگی به گونه و ژنوتیپ، مدت و شدت کمبود آب و سن و مرحله توسعه گیاه دارد. جهت مطالعه اثر نانو ذرات آهن و اسید سالیسیلیک بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی توت‌فرنگی تحت تنش خشکی در شرایط درون شیشه‌ای آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه‌ی طرح کاملاً تصادفی با تیمار‌های تنش خشکی (PEG6000): صفر، 5 و 10 درصد، آهن: سولفات آهن معمولی 27 پی‌پی‌ام (شاهد)، نانو ذرات آهن 08/0 و 8/0 پی‌پی‌ام، اسید سالیسیلیک: صفر، 01/0 و 05/0 میلی‌مولار در 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش پروتئین محلول کل و افزایش میزان پرولین آزاد، کربوهیدرات‌های محلول کل، کلروفیل کل و کاروتنوئید می‌شود. کاربرد نانو ذرات آهن در شرایط تنش خشکی فیزیولوژیکی گیاه را بهبود بخشید. تیمار 8/0 پی‌پی‌ام نانو ذرات آهن نتایج بهتری در مقایسه با تیمار 08/0 پی‌پی‌ام نشان داد. تیمار اسید سالیسیلیک نیز باعث بهبود ویژگی‌های فیزیولوژیکی توت‌فرنگی در شرایط تنش خشکی شد. کاربرد نانو ذرات آهن و اسید سالیسیلیک در شرایط تنش خشکی، اثرات مطلوبی در بهبود ویژگی های توت‌فرنگی داشت و بهترین نتایج در کاربرد همزمان این ترکیبات مشاهده شد.
