تنش شوری از مهم ترین عوامل محدودکننده ی رشد و عملکرد در گیاهان است. توت فرنگی گیاهی چندساله و یکی از محصولات دانه ریز حساس به شوری است. به منظور بررسی اثر جاسمونیک-اسید و نانوذرات سیلیس روی خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی و عملکرد و برخی خصوصیات میوه توت فرنگی رقم پاروس آزمایشی با سه سطح جاسمونیک اسید (0، 25/0 و 5/0 میلی مولار) به صورت محلول پاشی، سه سطح نانوذرات سیلیس (0، 1 و 2 میلی مولار) همراه با محلول غذایی و دو سطح کلرید سدیم (0 و 50 میلی مولار) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به صورت کشت بدون خاک در شرایط کشت بدون خاک انجام شد. کاربرد جاسمونیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی و عنصر سیلیسیم به صورت نانوذرات ترکیباتی هستند که توانایی کاهش صدمات ناشی از تنش های محیطی از جمله شوری را دارا می باشند. در این آزمایش، طول (دمبرگ، دمگل و گل-آذین)، قطر (دمبرگ، دمگل وطوقه)، تعداد و سطح برگ، طول و حجم ریشه، وزن تر و خشک بخش هوایی و ریشه، ماده خشک کل، تعداد و ابعاد روزنه، کلروفیل a، b و (a+b)، کاروتنوئید، محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی، پرولین، کربوهیدرات های محلول کل، پراکسیداسیون لیپیدی، پراکسید هیدروژن، پروتئین محلول کل، فعالیت آنزیم های پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز، عملکرد و تعداد زیادی از خصوصیات میوه ( طول، قطر، وزن تر و خشک، سفتی، پتانسیل هیدروژنی، اسیدیته کل، هدایت الکتریکی، مواد جامد محلول میوه، ویتامین ث، شاخص های رنگینگی، فنول کل، فلاونوئید، آنتوسیانین و ظرفیت ضد اکسایشی) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که شاخص های رشدی، عملکرد و برخی خصوصیات میوه در این رقم در اثر شوری ناشی از کلرید سدیم کاهش یافتند. کاربرد جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس در شرایط بدون تنش و تنش باعث بهبود در خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی، عملکرد و خصوصیات کیفی میوه شد. بهترین نتایج در کاربرد توأم این ترکیبات مشاهده گردید.
