احمد امانی

هدف: فرسودگی تحصیلی یک مشکل مهم مرتبط با عملکرد ضعیف تحصیلی است. ادبیات مربوط به رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان نسبتاً محدود است. بر همین اساس، هدف این پژوهش ارائه مدلی براساس رابطه خودکارآمدی تحصیلی با اشتیاق تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی با نقش میانجی فرسودگی تحصیلی در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم کرمانشاه صورت گرفت. روش: روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع تحلیل مسیر است. جامعه پژوهش شامل تمام دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم است که در شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 300 نفر دانش‌آموز دختر بودند که با روش نمونه‎گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب و به پرسشنامه خودکار آمدی، مقیاس ارزیابی اهمال کاری، پرسشنامه اشتیاق تحصیلی و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی پاسخ دادند. یافته‌ها: بررسی ضرایب مسیر نشان داد که اثر اهمال کاری تحصیلی (339/0-=β و 001/0=P) و فرسودگی تحصیلی (186/0-=β و 001/0=P) بر خودکارآمدی دارای اثر منفی و اشتیاق تحصیلی (488/0=β و 001/0=P) بر خودکارآمدی دارای اثر مثبت و مستقیم است. تعیین معناداری اثر غیرمستقیم نیز حاکی از آن است که فرسودگی تحصیلی نقش میانجی­گری بین اشتیاق تحصیلی و اهمال‌کاری با خودکارآمدی تحصیلی (05/0P<) دارد. نتیجه‌گیری: با تایید نقش واسطه‌ای فرسودگی تحصیلی و نقش موثر استیاق تحصیلی در افزایش خودکارآمدی دانش‌آموزان، نیاز است تا راهکارهای درمانی مؤثری مانند آموزش خودکارآمدی بر روی این دانش آموزان صورت گیرد.