پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر عزت نفس و بهزیستی روان شناختی دانشجویان دختر دارای نشانگان ضربه عشق انجام شده است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این تحقیق را کلیه دانشجویان دختر دانشگاه کردستان تشکیل داده اند که در سال تحصیلی 97- 96 مشغول به تحصیل بوده اند. نمونه گیری با استفاده از روش هدفمند بوده که در مجموع 24 نفر از دانشجویان مراجعه کننده که نمرات بالایی را در پرسش نامه نشانگان ضربه عشق راس کسب کردند به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 12 نفر)، سپس پرسش نامه های عزت نفس روزنبرگ و بهزیستی روان شناختی ریف توسط دو گروه تکمیل شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت روش معنادرمانی گروهی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام دوره درمانی از هر دو گروه پس آزمون و پس از یک ماه آزمون پیگیری به عمل آمد. در نهایت داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین نمرات پس-آزمون عزت نفس و بهزیستی روان شناختی دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و معنادرمانی بر گروه آزمایشی تاثیر مثبتی داشت. این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید. نتایج نشان داد که معنادرمانی به شیوه گروهی می تواند به عنوان درمان موثری در افزایش عزت نفس و بهزیستی روان شناختی دانشجویان به کار برده شود.
