احمد امانی

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بهشیوهیگروهی بر آشفتگیزناشویی، تعارض- زناشویی و خوشبینی بود. روش: در قالب مداخله نیمه تجربی به شیوه ی پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری، 22 زن متأهل به شیوه ی نمونهگیری در دسترس از میان زنان دارای مشکلات زناشویی مراجعهکننده به مرکز مشاوره کمیته امداد انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل و بر اساس استانداردهای مشاورهی گروهی )هرکدام 12 نفر( تقسیم شدند. ابزار پژوهش بودند. گروه )LOT-R( و جهتگیری به زندگی )R-MCQ( تعارض زناشویی ،)MSI-R( پرسشنامهی آشفتگی زناشویی آزمایش مداخله درمانی در 11 جلسه دریافت نمودند. پس از اتمام جلسات از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهش بهخوبی نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه ی گروهی در مرحله پسآزمون و ACT پیگیری سبب کاهش آشفتگی زناشویی و تعارض زناشویی و افزایش خوشبینی شده است؛ بنابراین درمان گروهی مؤثر بوده است. )P<1/ و خوشبینی ) 10 )P<1/ تعارض زناشویی ) 10 ،)P<1/ برآشفتگی زناشویی ) 10 نتیجهگیری: نتایج بر اهمیت کاربرد این درمان در مراکز مشاوره و کلاسهای آموزش خانواده جهت حل مشکلات زناشویی زوجها تأکید دارد