مقدمه:امروزه روابط عاطفی در فضای دانشگاه ها به یکی از مسائل اجتناب ناپذیر حوزه آموزش عالی کشور تبدیل گشته است. روابطی که بدلیل شرایط خاص حاکم بر آن معمولا دارای تبعات چند جانبه می باشد که ایجاب می کند در پی یافتن علل و تبیین این مشکل برآییم. از این رو هدف پژوهش حاضر به منظور بررسی سهم طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی بلوغ عاطفی دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عشقی دانشگاه کردستان در سال1390 انجام شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی (از نوع همبستگی و پیش بینی) است. جهت بررسی 41 دانشجوی دختر که به دلیل شکست عشقی به مرکز مشاوره دانشگاه کردستان مراجعه نموده بودند به روش هدفمند انتخاب شدند. همه ی دانشجویان توسط پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه (EMSs) و پرسشنامه بلوغ عاطفی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون بر آمار توصیفی روش همبستگی و رگرسیون چندجانبه نیز به کار برده شد. تحلیل نتایج بیانگر آن بود که 71 درصد از دانشجویان در زمینه بلوغ عاطفی بی ثبات و بسیار بی ثبات بودند و بلوغ عاطفی (نمره کلی)، بعد عدم ثبات عاطفی و بعد فقدان اسقلال با تمام حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه همبستگی معنی دار نشان داد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که طرحواره های ناسازگار در حوزه طرد و بریدگی بیشترین نقش را در پیش بینی بلوغ عاطفی(نمره کلی)، عدم ثبات عاطفی و بازگشت عاطفی ایفا می کند و حوزه محدودیت های مختل نیز به عنوان دومین عامل پیش بینی بلوغ عاطفی (کلی) و عدم ثبات عاطفی مطرح می باشد. با توجه به نتایج پژوهش به کمک طرحواره های ناسازگار اولیه می توان بلوغ عاطفی را به عنوان عامل تعیین کننده در شکست عشقی پیش بینی کرد و با بهره گیری از این عوامل در محیط های بالینی به افراد دارای مشکلات عاطفی کمک نمود.
