احمد امانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های فرزند پروری با سبک هویت دانشجویان پسر دانشگاه آزاد اسلامی سنندج در سال 1391 می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی (از نوع همبستگی و پیش بینی) است. جهت بررسی تعداد 200 دانشجوی پسر به روش تصادفی انتخاب و توسط پرسشنامه سبک فرزند پروری یانگ و پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون بر آمار توصیفی روش همبستگی و رگرسیون چندجانبه نیز به کار برده شد. تحلیل نتایج بیانگر آن بود که بیشترین رابطه میان سبک هویت سردرگم/اجتنابی و ذهنیت گوش به زنگی و بازداری پدر (209/0=r) و محدودیت های مختل مادر (201/0=r) و همچنین سبک هویت اطلاعاتی و ذهنیت پدر طرد کننده (192/0=r) بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که سبک های فرزند پروری در حوزه عملکرد مختل پدر و حوزه دیگر جهت مندی پدر (52/0=Δ و 006/0=P) بیشترین نقش را در پیش بینی شکل گیری سبک هویت هنجاری و همچنین سبک فرزند پروری در حوزه طرد و بریدگی پدر (032/0=Δ و 006/0=P) در پیش بینی سبک هویت اطلاعاتی و سبک های فرزند پروری در حوزه گوش به زنگی پدر و حوزه طرد و بریدگی پدر (092/0=Δ و 001/0=P) در پیش بینی سبک هویت سردرگم/اجتنابی و در نهایت سبک فرزند پروری در حوزه عملکردهای مختل پدر و (024/0=Δ و 001/0=P) بیشترین نقش را در پیش بینی تهد هویت داشتند. بحث: با توجه به نتایج پژوهش به کمک شیوه های فرزند پروری می توان سبک هویت را به عنوان عامل تعیین کننده در سازگاری افراد با محیط پیش بینی کرد و با بهره گیری از این نتایج با آموزش خانواده ها می توان به مقدار قابل توجهی در تکوین سبک های هویت افراد جامعه تاثیر داشت.