احمد امانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های فرزند پروری با سبک هویت افراد دارای سوءمصرف مواد مخدر شهر سنندج در سال 1391 می باشد. روش پژوهش توصیفی (از نوع همبستگی و پیش بینی) است. جهت بررسی تعداد 100 نفر از میان افراد معتادی که به مراکز ترک اعتیاد شهر سنندج مراجعه نموده بودند به روش هدفمند انتخاب شدند. همه ی افراد نمونه توسط پرسشنامه سبک فرزند پروری یانگ و پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون بر آمار توصیفی روش همبستگی و رگرسیون چندجانبه نیز به کار برده شد. تحلیل نتایج بیانگر آن بود که بیشترین رابطه بین سبک هویت سردرگم/اجتنابی و ذهنیت پدر طرد کننده(316/0=r و 001/0=P) و مادر طرد کننده (235/0=r و 019/0=P) به دست آمد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که سبک های فرزند پروری در حوزه محدویت های مختل مادر (98/2-=t و 004/0=P) و دیگر جهت مندی مادر (21/2=t و 029/0=P) بیشترین نقش را در پیش بینی شکل گیری سبک هویت هنجاری همچنین سبک های فرزند پروری در حوزه طرد و بریدگی پدر (90/3=t و 001/0=P) و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری پدر (16/2-=t و 031/0=P) بیشترین نقش را در پیش بینی شکل گیری سبک هویت سردرگم/اجتنابی این بیماران ایفا می کند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به کمک شیوه های فرزند پروری می توان سبک هویت را به عنوان عامل تعیین کننده در ابتلا به سوءمصرف مواد مخدر پیش بینی کرد و با بهره گیری از این نتایج با تمرکز بر خانواده که خمیر مایه هیجانی افراد در آن شکل میگیرد و توجه به فرایند تعلیم و تربیت خانواده ها به مقدار قابل توجهی از ابتلا به مواد مخدر فرزندان پیشگیری نمود.