هدف از این پژوهش اثر بخشی آموزش روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی به شیوه گروهی بر غنی سازی صمیمیت در روابط زناشویی می باشد. روش تحقیق به شیوه نیمه آزمایشی (با پیش آزمون-پس آزمون) با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری تمام زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر سنندج در نیمه اول سال 91 بد که از میان 41 زوج تعداد 16 زوج به صورت تصادفی انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند که در این پژوهش گروه آزمایش در 8 جلسه درمان مذبور شرکت کردند که در این ایام گروه کنترل هیچ کار مداخله ای بر روی آنها انجام نگرفت. ابزار اندازه گیری پرسشنامه 87 سوال صمیمیت زناشویی بود و داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گفتند. نتایج نشان داد که روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی موجب افزایش صمیمیت زناشویی در مقیاس هشت گانه می گردد (P> 0/0001). نتیجه گیری: افزایش صمیمیت در زوجین باعث کاهش اصطکاک ها در روابط، مدیریت تعارض در فضای آرام، احساس امنیت اعضای خانواده و روحیه همبستگی و درک همدلانه زوجین از همدیگر خواهد شد.
